ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΟΝ ΑΦΕΝΤΗ ΣΤΑΥΡΟ ΤΗΣ ΘΡΥΠΤΗΣ 1467μ.

Ανεβαίνουμε στην κορυφή ξεκινώντας από την μικρή πλατεία του οικισμού (842μ.),
σημείο όπου περνά το ευρωπαικό μονοπάτι Ε4 (Υπάρχει σχετική πινακίδα και πλη-
ροφοριακός χάρτης της γύρω περιοχής). Το μονοπάτι στο ξεκίνημα (πρώτα 100μ.)
του έχει αντικατασταθεί με τσιμεντένιο και μετά από λίγο συνεχίζει όπως τον παλιό
καλό καιρό να ανεβαίνει την πλαγιά ανάμεσα στις αναβαθμίδες με τα αμπέλια.
Περνάμε τον "Πευκιά" (997μ.), το μικρό πευκοδάσος που μας χαρίζει λίγη δροσιά
απολαμβάνοντας την πλήρη ησυχία του τοπίου. Στη συνέχεια το μονοπάτι συνεχίζει
σε βραχώδες πεδίο, γίνεται περισσότερο απότομο, σου δίνει την αίσθηση ότι ανεβαί-
νεις προς τον ουρανό ενώ χαρίζει εντυπωσιακές εικόνες του οροπεδίου της Θρυπτής
στα χαμηλότερα. Στα 1300 μέτρα βρισκόμαστε στο πρώτο μεγάλο πλάτωμα πριν την
κορυφή. Εδώ είναι ο τόπος που φυτρώνει ένα από τα ενδημικά αγριολούλουδα της
Θρυπτής το μικρό Ελίχρυσο.Για την κορυφή του Αφέντη που βρίσκεται 167 μέτρα
ψηλότερα θα πρέπει να ακολουθήσουμε ένα μικρό τμήμα ακόμα του παλιού μονο-
πατιού και στην συνέχεια από τον χωματόδρομο να φτάσουμε στο μικρό κατάλευκο
εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού.

Η ΑΜΠΕΛΙΤΣΑ ΣΤΗΝ ΘΡΥΠΤΗ

ZELKOVA ABELICEA
Στα όρη της Θρυπτής, βρίσκουμε και το ενδημικό δένδρο της Κρήτης την
"αμπελιτσιά" (Zelkova abelicea), δένδρο που υπάρχει μόνο στο νησί και  πουθενά
αλλού στον κόσμο.Είναι ένα από τα 6 είδη του γένους Zelkova που υπάρχουν
παγκοσμίως και η παρουσία του στην Κρήτη χρονολογείται εκατομμύρια χρόνια
πριν. Η αμπελιτσιά φύεται σε όλους στους ορεινούς όγκους της Κρήτης, όμως οι
πληθυσμοί της απειλούνται από την υπερβόσκηση, το ποδοπάτημα από τα ζώα,
τη διάνοιξη αγροτικών δρόμων και τις δασικές  πυρκαγιές και τώρα από την τοπο-
θέτηση των μεγάλων ανεμογεννητριών.Η αμπελιτσιά είναι συνδεδεμένη με την
παράδοση της Κρήτης καθώς χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή της παραδο-
σιακής κατσούνας".

ΕΛΙΧΡΥΣΟ ΤΗΣ ΘΡΥΠΤΗΣ

 ΕΛΙΧΡΥΣΟ ΤΗΣ ΘΡΥΠΤΗΣ
 Helichrysum doerfleri 

Στενά ενδημικό αγριολούλουδο της Ανατολικής Κρήτης, στα όρη της Θρυπτής
σε υψόμετρο 1305μ .,σπάνιο και απειλούμενο με εξαφάνιση.
Κεφάλια εξαιρετικά όμορφα με βράκτια ασημοκκόκινα με υφή πέρλας. Τα
ανθίδια έχουν ένα φωτεινό κίτρινο χρώμα, όπως άλλωστε όλα τα ελίχρυσα.
Περίοδος ανθοφορίας: ΜΑΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ
Περιλαμβάνεται στον πίνακα με τα πιο σημαντικά αυτοφυή είδη της Κρη-
τικής χλωρίδας( ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΑΓΡΟΝΟΜΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΧΑΝΙ-
ΩΝ) που απαντώνται στο νησί,και έχουν κριθεί ή είναι σπάνια (πολλά
από αυτά είναι και στην Κρήτη) και προβλέπεται η ανάγκη προστασίας
τους από το "Προεδρικό διάταγµα Περί προστασίας της αυτοφυούς
χλωρίδος και άγριας πανίδος."
-Κατάσταση διατήρησης (για απειλούενα είδη): Τρωτό (V) σύμφωνα με IUCN
του 1997 και Τρωτό (VU) σύμφωνα με IUCN-2000 (μεσοπρόθεσμα διατρέχει
μεγάλο κίνδυνο να εξαφανισθεί)